เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม 2566 ที่ วัดนครอินทร์ ศาลา 2 ต.สวนใหญ่ อ.เมือง จ.นนทบุรี จากกรณี เมื่อวันที่ 4 สิงหาคม 2566 เวลาประมาณ 22.30 น.นาย ทักษิณ ขอสงานนามสกุล อายุ 27 ปี ขับรถ จยย.ชนนาย สมชาย ยุ่นสุ่น เสียชีวิตในขณะที่ นายทักษิณ ขับรถไปรับน้องสาวกับบ้านเหตุเกิด ที่ ถ.เลี่ยงเมือง ฝั่งตนงช้ามร้านลงขัน อ.เมือง จ.นนทบุรี เหตุเกินเมื่อเวลาประมาณ22.30น.

 

เมื่อเวลา 13.30 น นายทักษิณ คู่กรณีพร้อมน้องสาวได้เดินทางมาที่วัดนครอินทร์ ศาลา2 เพื่อมาจุดธูปขอขมาและขออโหสิกรรมกับป้าต้อยผู้ร่วงลับไปแล้วพร้อมขอขมากับ นาง สุทิศา ยุ่นสุ่น อายุ52 ปีน้องสาวของป้าต้อยซึ่งทางด้านนางสุทิศา ก็ให้อภัยกับนายทักษณคู่กรณีซึ่งก็เข้าใจว่ามันเป็นอุบัติเหตุซึ่งไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น 

 

นายทักษินคู่กรณี เล่าว่า ซึ่งเหตุการวันนั้นต้นไปรับน้องกลับจากที่ทำงาน ซึ่งเป็นปกติน้องทำงานตนไปรับทุกวัน ซึ่งเส้นทางที่ตนขับตนก็ขับกลับทุกวันก็ไม่เคยมีอะไร พอมาวันที่มรอุบัติเหตุ ซึ่งตอนที่ตนขับกลับมาก็ขับแบบปกติ ตรงข้ามตลาดนกฮูกวิ่งเส้นเรียบเมืองนนท์ พอก่อนถึงตรงที่เกิดเหตุมันเป็นทางโค้งและมืดมาก ก่อนที่ตนจะเลี้ยงโค้งตนไม่เห็นว่ามีรถย้อนศรมาหรือไม่เห็นคน ซึ่งตนไม่ได้มาเร็วเพราะเอาน้องสาวซ้อนท้ายมาด้วย วิ่งรถประมา 40-50 กม. พอเลี้ยงโค้งหลุดโค้งออกมาตนก็เห็นป้าต้อยอยู่ข้างหน้าของรถตน ระยะห่างประมาน 4-5 เมตร ตนพยายามเต็มที่แล้วในการเบรก ด้วยควาทที่มันใกล้เลย ทำให้รถชนเลยทำให้ไม่ทัน ซึ่งเป็นเหตุสุวิสัยตนไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งตนได้รับบาดเจ็บ ที่แขนตนต้องใส่เฝือกตลอด เอ็นฉีกข้อมือขวา ส่วนแขนข้างซ้ายเป็นแผล ตั้งแต่หัวไหล่ แขน เข่า ในระหว่างที่ตนรักษาตัวที่โรงพยาบาล ตนติดต่อป้าต้อยตลอดตั้งแต่ไปถึง โรงพยาบาล หรือว่าต้องแยกโรงพยาบาลกันตนพยายามให้น้องไปลงบันทึกประจำวันที่ สน.และโทรคุยญาติป้าต้อยตลอดว่าต้องการอะไรไหม อยากได้อะไรไหม ให้ช่วยเหลืออะไรไหม ให้แจ้งมาได้เลยตนสะดวกทุกอย่าง ซึ่งตอนที่เกิดเหตุตนไม่รู้ว่าเป็นป้าต้อย เพราะตนก็เจ็บ ตอนนั้นมีรถกู้ภัยมา 2 คัน ของป้าต้อยส่งพระนั่งเกล้า ส่วนของตนส่งโรงพยาบาลที่ตนมีประกันสังคมคือโรงพยาบาลวิภาราม ตนได้โทรคุยกับญาติเรียบร้อยแล้ว ตนมาวันนี้ก็มาขอขมา มาขอให้ป้าต้อยไปเป็นนาฟ้าบนทรวงสวรรค์มีความสุขมากๆ เพราะว่าตนเสียใจมากกับเหตุการณ์ในครั้งนี้เป็นตราบาปในชีวิตตลอดไป เพราะตัวของตนเองรู้จักกับป้าต้อยมาตั้งแต่เด็ก เพราะตนเรียนที่โรงเรียนวัดธินกร ตั้งแต่เด็กก็เห็ยเขาเข็นรถขายขนมใส่ไส้ตั้งแต่ตนเด็กยันโต เวลามีงานบวชที่เป็นของญาติตน ทุกครั้งป้าต้อยจะไปทุกครั้ง ที่วัดธินการป้าต้อยจะไปแห่นาคให้ตลอด และพอเกิดเหตุนี้ขึ้นเป็นคนใกล้ตัวตนรู้สึกเสียใจมากๆ ซึ่งตนก็อยากฝากบอกคอมเม้นว่า ตนไม่ได้หนีไปไหน ตนแค่อยู่ในระหว่างรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ก็อยากจะกราบขอโทษญาติป้าต้อย และคนที่รักป้าต้อยทุกคน ตัวของตนเองก็เป็นคนที่รักป้าต้อยเหมืนกัน เห็นป้าต้อยมาตั้งแต่เด็ก และป้าต้อยก็ได้รู้จักกับญาติของตนงานบุญงานบวช ป้าต้อยก็มาช่วยตลอด ตนเสียใจมากเพราะตนไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัวขนาดนี้ พอตนได้ออกจากโรงพยาบาลตนก็รีบมาหาป้าต้อยทันที 

นาง สุทิศา ยุ่นสุ่น น้องสาวตางมารดาของป้าต้อย เล่าว่า ตนไม่ได้ติดใจอะไรกับคู่กรณีเพราะเขายังเด็กอนาคตของเขายังอีกไกล ตนคิดไว้แต่แรกแล้วว่ามันคืออุบัติเหตุ ตนไม่คิดจะเอาอะไรจากเขา ไปถามเขาได้ตนไม่เคยไปเรียกร้องเอาอะไรกับเขาเลย เมื่อกี้ตนก็บอกเขา ที่อยากให้เขารับผิดชอบก็คือให้ตัวเขามาขมาศพ ขอแค่นี้เพราะว่ามันดีกับตัวเขา ไม่ได้ดีกับตัวใคร เพราะเขาเป็นคนชนตนต้องการแค่นี้ และสิ่งแรกที่วันแรกที่อยากเจอเขาตนก็ไม่ได้อยากเจออะไร แค่ต้องการพวกเอกสารต่างๆมาทำให้พี่ต้อยเขาแค่นั้น ไม่เคยเรียกร้องอะไร ตนอยากให้แค่ตัวเขามา และครอบครัวเขา มาเคารพศพไม่ใช่ว่าเพิ่งจะมาความรับผิดชอบของเขาก็มีแค่นี้ ตนไม่เรียกร้องอะไรเขา เขามาก็ไม่ได้ก็ไม่ได้พูดอะไรเขาพูดแค่ว่าป้า "ผมเสียใจด้วยนะครับ ป้าต้อยแกดีกับผม ผมรักและเคารพเพราะว่าที่บ้านผมบวชป้าต้อยก็ไป" ตนก็อโหสิกรรมให้ไม่ติดใจ สมุติถ้าเป็นตัวพี่ต้อยเอง พี่ต้อยก็อโหสิกรรมให้เหมือนกัน